این خبر را برسانید به عشاق نجف...

 

 

به فرق نازنینش کی اثر میکرد شمشیر؟

یقینا ابن ملجم حین ضربت یاعلی گفت

(شعر کامل)

 

#درمیان کوچه قُنفذ،جانِ حیدر را گرفت...

 

 

روز هشتم....

 

 

سحر هشتم ماه رمضان شد یارب

من که عمریست توسل به رضایت دارم...

 

#روز هشتم همگی میل خراسان داریم

انتظار کرم از سفره ی سلطان داریم

 

تشنه ی یک لحظه دیدار توام....

 

 

دوباره بر سر سفره نشاندیم امسال

اگر چه بنده ی تو عبد دلبخواهی نیست

«محسن حنیفی»

لبخند تو آورد هلال رمضان را

 

 

یامهدی(عج)؛

رمضان است و همه خوردنیان هست حرام

من غمت را چه کنم گر نخورم میمیرم...

 

 

نجوای عاشقانه_1

 

اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ صِیَامَ الصَّائِمِینَ 

خداوندا، روزه‌ام را در این روز مانند روزه روزه‌داران 

وَ قِیَامِی فِیهِ قِیَامَ الْقَائِمِینَ

و شب‌زنده‌داری‌ام را مانند شب‌زنده‌داری شب‌زنده‌داران قرار ده

وَ نَبِّهْنِی فِیهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِینَ

و مرا در این روز از خواب بی‌خبران بیدار کن

وَ هَبْ لِی جُرْمِی فِیهِ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ

و گناهم را در این روز ببخشای، ای معبود جهانیان

وَ اعْفُ عَنِّی یَا عَافِیا عَنِ الْمُجْرِمِینَ

و از من درگذر، ای در گذرنده گنهکاران

 

 

«دعای روز اول ماه مبارک رمضان»

 

آب زنید راه را....

 

یک ماه رمضان کوشش کنیم انسان باشیم؛

آنوقت شما ببینید بعد از یک ماه،عبادت و عبودیت اثر خودش را میبخشد یا نمی بخشد؟

ببینید بعد از یک ماه،روزه شما را عوض میکند یا نمیکند؟...

 

«مجموعه آثار استاد شهید مطهری ج23 ص492»

 

صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت...

 

همیشه وقتی مهمونی ها تموم میشه، حس غریبی داریم

چه برسه به این دفعه که مهمونی خدا داره تموم میشه . . .

 

 

«خداوندا!... ماه رمضان در میان ما بسیار ستوده زیست و رفیق و یارى

 نیکو برای ما بود و گرانبهاترین سودهاى جهان را به ما ارزانى داشت. 

اما چون زمانش به سر رسید و شمار روزهایش پایان گرفت، آهنگ رفتن کرد.

 اینک با او‌ وداع می‌کنیم، مانند وداع عزیزی که فراقش بر ما سخت است...»

(دعای چهل و‌ پنجم صحیفه سجادیه)

سحرهای عاشقی...

 

 

هر سحــر بعد مناجــات و نمـازم آقا

در ســرم گنبدتــان بود مجسـم آقا

رمضـان رفت و منم میروم از دست اگر

کــربـــلا را ندهی قبـلِ مـحــرم آقا

یک روز محرم نشود این رمضان ها....

 

 

 

 

 

 

رمضان رفت و تو در خواب و محرم در پیش

 

ترس من کرببلائیست که امضا نشود...

 

 

 

 

 

چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی....

 

 

قایقی ساخته ام...

جنسش از راز و نیاز

بادبانش از صبر،

دکلش از ایمان

در شبی مهتابی...

سفری دور و دراز،

می کنم از لب دریا آغاز،

دل به امواج بلا خواهم داد...

اگرم ساز مخالف زند و باد به همراهی طوفان خواهد،

که مرا منصرف از راه کند،

راه بیراهه کند،

باکی نیست...

من به همراه، دعایی دارم

و به دل، قطب نمایی دارم

و اگر در طی راه،

به عنادی شکند زورق امید مرا گردابی...

باز اندوهی نیست،

بازوانی دارم،

میزنم آب و شنا می کنم و میدانم،

که « خدایی » دارم...