خود را کبوتر حرمت فرض میکنم...

 

ضامن آهوی صحرا شدنت جای خودش

اینکه در روز جزا ضامن مایی عشق است...

میگه برم امام رضا،تا بگیرم یه کربلا...

 

 

 

پیوسته برای او سلامی بفرست

 

قلب تو مگر مسافر مشهد نیست؟...

 

عشق ینی تموم سالو همیشه بیقرارم برای اربعینت....

 

 

 

شب های قدر از شما خواستم...

قرآن به سر گرفتم و زمزمه میکردم؛

به علی بن موسی

به علی بن موسی

به علی بن موسی الرضا....

برایت گفتم از دلتنگی هایم،از جاماندن های تکراری این روزها

و یقین دارم که میدیدی و اشک هایم بی دلیل نبود.

مگر میشود بی اذن تو به سرزمین عشق رفت؟

مگر میشود بدون رضایت تو از نجف تا کربلا قدم بزنم؟

نه....

تویی که باید گذرنامه ام را امضا کنی

امضا میکنی؟...

هر چه روزها میگذرد نگران تر میشوم،

نکند باز هم جا بمانم؟...یا ضامن آهو

ضامنم شو

 

 

تو نظر کن به دلم حال دلم خوب شود....

 

 

 

چند روزیست دلم میل زیارت دارد

نکند باز فراخوان گنهکاران است؟...

 

 

 

 

 

اون روز آدم شدی...

 

 

 

هـر‌ وقت‌ تونستے

 

 

ڪفشاے ڪسیـو‌ ڪـہ باهـاش‌ مشڪل‌ دارے

 

 

جفـت‌ ڪنے؛

 

 

اون‌ روز‌ آدم‌ شدے...

 

 

#استاد‌پناهیـان