هر وقت دلت گرفت زیارت عاشورا بخوان و بر مصیبتهای سرور شهیدان تاریخ امام حسین (ع) بنگر ، و اندیشه کن.
(شهید علی تجلایی)
ما از مردن نمی‌هراسیم، اما می‌ترسیم بعد از ما ایمان را سر ببرند و اگر بسوزیم، روشنایی میرود و جای خود را دوباره به شب می‌سپارد. پس چه باید کرد؟
شهید کاظم لطیفی
صرفا برای کمی کم کردنه غربته امام زمانمان...
به روضه های حسین که میرویم اشک میریزیمو سینه میزنیم،و لعنت میفرستیم بر کوفیان و مردمان آن زمان...
حال خودمان کجاییم؟؟
یادمان رفته آقایمان،مولایمان،اماممان منتظره دعای ماست،منتظره بیعت ما با خودش است...
گوش هایمان کر شده و نمیشنویم صدای هل من ناصر ینصرنی آقا را...
آقاجان بی معرفتیم...بی معرفتیم چون هنگامه گناه میخندیمو نمیدانیم تو داری اشک میریزی برایمان.
نمیدانیم بعد از هر گناهمان قنوت میگیری و با اشک از خدا طلب عفو میکنی برایمان...
آن وقت ما حتی زورمان می آید بعد از هرصلوات (و عجل فرجهم)بگوییم!!!!چه برسد به دعا برای ظهورت...
اگر برای حسین اشک ریختیمو به صدای مولایمان که حاضر است گوش ندادیم آن اشک هم قبول نیست....
این روزها همه غریبند...
خدا غریب است...
صاحب زمان غریب است...
یادگاری مادر غریب است...
دوستداران خدا غریبند و...
نگذاریم یکبار دیگر حسین فریاد بزند(آیا کسی هست مرا یاری کند؟) و هیچکس جواب ندهد.
اگر ذره ای از خاک وطنم به پوتین سرباز دشمن چسبیده باشد، آن را با خونم در خاک وطن می شویم و نمی گذارم حتی ذره ای از خاک پاک ایران را این وحشی های بی سر و پا (بعثی) با خود ببرند و اگر ارزشمندتر از جانم هدیه ای داشتم، حتما به این مردم خوب تقدیم می کردم.
قبر مرا نیم متر کمتر عمیق کنید تا پنجاه سانت به خدا نزدیکتر باشم.
بعد از مرگم، انگشتهای مرا به رایگان در اختیار اداره انگشتنگاری قرار دهید.
به پزشک قانونی بگویید روح مرا کالبدشکافی کند، من به آن مشکوکم!
ورثه حق دارند با طلبکاران من کتک کاری کنند.
عبور هرگونه کابل برق، تلفن، لوله آب یا گاز از داخل گور اینجانب اکیدا ممنوع است.
بر قبر من پنجره بگذارید تا هنگام دلتنگی، گورستان را تماشا کنم.
کارت شناسایی مرا لای کفنم بگذارید، شاید آنجا هم نیاز باشد!
مواظب باشید به تابوت من آگهی تبلیغاتی نچسبانند!
روی تابوت و کفن من بنویسید: این عاقبت کسی است که زگهواره تا گور دانش بجست.
دوست ندارم مردم قبرم را لگدمال کنند. در چمنزار خاکم کنید!
کسانی که زیر تابوت مرا میگیرند، باید هم قد باشند.
شماره تلفن گورستان و شماره قبر مرا به طلبکاران ندهید.
گواهینامه رانندگیم را به یک آدم مستحق بدهید، ثواب دارد!
در مجلس ختم من گاز اشکآور پخش کنید تا همه به گریه بیفتند.
از اینکه نمیتوانم در مجلس ختم خودم حضوریابم قبلا پوزش می‌طلبم.
(زنده یاد حسین پناهی)
قران من شرمنده توام؛اگر از تو آواز مرگی ساخته ام که هر وقت در کوچه اِمان آوازت بلند می شودهمه از هم می پرسند"چه کس مرده است؟"
چه غفلت بزرگی که می پنداریم خدا تو را برای مردگان ما نازل کرده است.
قران ؛من شرمنده توام اگر تو را از یک نسخه عملی به یک افسانه موزه نشین مبدل کرده ام.
یکی ذوق می کند که تو را بر روی برنج نوشته ،یکی ذوق می کند که تو را فرش کرده،یکی ذوق می کند که تو را با طلا نوشته،یکی به خود می بالد که تو را در کوچکترین قطع ممکن منتشر کرده و...
ایا واقعا خدا تو را فرستاده تا ما موزه سازی کنیم؟
قران ،من شرمنده توام اگر حتی انان که تو را می خوانند وتو را می شنوند،ان چنان به پایت می نشینند که خلایق به پای موسیقی هایروزمره می نشینند...اگر چند آیه از تو را به یک نفس بخوانند مستمعین فریاد می زنند"احسنت..." گویی مسابقه نفس است .
قران من شرمنده توام اگر به یک فستیوال مبدل شده ای؛حفظ کردن تو با شماره صفحه...؛خواندن تو از آخر به اول...؛یک معرفت است یا یک رکورد گیری؟
ای کاش آنان که تو را حفظ کرده اند،حفظ کنی ،تا اینچنین تو را اسباب مسابقات هوش نکنند.
خوشا به حال کسی که دلش رحلی است برای تو.
آنان که وقتی تو را می خوانند چنان حظ می کنند،گویی که قران همین الان به ایشان نازل شده است.آنچه ما با قران کرده ایم تنها بخشی از اسلام است که به صلیب جهالت کشیده ایم...
(دکتر علی شریعتی)
بهتر است که در این دنیا فکر کنم خدا هست و وقتی به دنیای دیگر رفتم
بدانم که نیست . و این بسیار بهتر از این است که در این دنیا فکر کنم خدا
نیست و در آن دنیا بفهمم که هست.
آلبر کامو
دلی را نشکن شاید خانه ی خدا باشد...
کسی را تحقیر نکن شاید محبوب خدا باشد...
هیچ گناهی را کوچک ندان شاید دوری از خدا در آن باشد...
از هیچ غمی ناله نکن شاید امتحانی از سوی خدا باشد...
دل هر چه بشکند قیمتی تر میشود...خداوند میفرماید: من در دلهای شکسته جای دارم،شیطان صاحبان دلهای شکسته را نمیتواند ببرد اگر هم ببرد رها میکند.
لذا نزد خدا محترمند.(مرحوم دولابی)
