آیا ندانسته ای که از نشانه های حقارت دنیا در نزد حق اینست که سر مبارک یحیی بن زکریا را برای زنی روسپی از قوم بنی اسرائیل پیشکش بردند؟
آه یاران!اگر در این دنیای وارونه،رسم مردانگی اینست که سر بریده ی مردان را در تشت طلا نهند و به روسپیان هدیه کنند...بگذار این چنین باشد.
این دنیا و این سر ما!
جاهلیت ریشه در درون دارد و اگر آن مشرک بت پرست که در درون آدمی است ایمان نیاورد،چه سود که بر زبان لااله الاالله براند؟
آنگاه جانب عدل و باطن قبله را رها میکند و خانه ی کعبه را عوض از صنمی سنگی میگیرد که روزی پنج بار در برابرش خم و راست شود و سالی چند روز گرداگردش طواف کند...
نه عجب اگر در شهر کوران خورشید را دشنام دهند و تاریکی را پرستش کنند!
آنگاه که دنیاپرستان کور، والی حکومت اسلام شوند؛
کار بدین جا میرسد که در مسجدهایی که ظاهر آن را بر مذاق ظاهرگرایان آراسته اند،در تعقیب فرایض،علی را دشنام میدهند؛
و این رسم فریبکاران است:
نام محمد را بر ماذنه ها میبرند،اما جان او را که علی است دشنام میدهند.
عجب تمثیلی است این که علی مولود کعبه است...
یعنی باطن قبله را در امام پیدا کن!
اما ظاهر گرایان از کعبه نیز تنها سنگ هایش را می پرستند.
تمامیت دین به امامت است...
اما امام تنها مانده و فرزندان امیه از کرسی خلافت انسان کامل تختی برای پادشاهی خود ساخته اند.
از امروز به بعد قسمت هایی از کتاب «فتح خون» نوشته ی شهید «مرتضی آوینی» رو با هم میخونیم و کمی دیدگاهمون رو نسبت به واقعه ی عاشورا عمیق تر میکنیم...
مثل همیشه همراهمون باشین.
